Deze website gebruikt cookies. Externe partijen, waaronder facebook, kunnen mogelijk cookies, webbakens en andere opslagtechnologieën gebruiken voor het verzamelen en het ontvangen van gegevens over jou en het gebruik dat je maakt van onze website en elders op internet. Deze gegevens worden gebruikt voor het aanbieden van services op maat en gerichte advertenties. Indien je meer informatie wenst over cookies, gelieve hier te klikken. Het verder gebruiken van deze website impliceert jouw toestemming tot het plaatsen van deze cookies.
Konijnen zijn groepsdieren, net als de meeste knagers. Waarom hebben ze het gezelschap van soortgenoten nodig en hoe gedragen ze zich onderling?
Konijnen leven het liefst in een groep. Het zijn sociale dieren en hebben gezelschap van soortgenoten nodig. Bij knaagdieren verschilt de nood aan een soortgenoot. Zo zijn sommige hamsters liever alleen, terwijl cavia’s niet zonder een vriendje kunnen. Ook gerbils, chinchilla’s en degoes zijn het gelukkigst als ze met minstens twee samenleven.
Twee konijnen samen zijn gelukkiger en gezonder dan één apart. Ze gaan samen op ontdekkingstocht en verkennen hun omgeving. Ze wassen elkaar op plaatsen waar ze zelf moeilijk bij komen en ze houden elkaar fit door achter elkaar aan te rennen en te spelen. Konijnen vinden ook steun aan elkaar als ze bang zijn. Wel hebben ze allemaal nood aan hun eigen plekje in het verblijf. Zorg dus voor genoeg ruimte. Een (gecastreerde) rammelaar en een voedster vormen de beste combinatie.
Een cavia vindt het heel fijn om een soortgenoot om zich heen te hebben. Ze spelen met elkaar en ‘babbelen’ heel wat af. Vinden ze elkaar erg lief? Dan wassen ze elkaar en kruipen ze dicht tegen elkaar aan. Cavia’s communiceren met zachte geluidjes en via lichaamstaal. Een beertje met meerdere zeugjes is een goede combinatie. Best kies je dan voor een gecastreerd beertje, tenzij je graag kleintjes wil. Begint één van je vriendjes te klappertanden? Hou hem dan goed in de gaten, dat is een teken dat hij wil aanvallen.
Gerbils maken geluidjes waarmee ze elkaar dingen vertellen. Voor mensen zijn deze geluiden vaak niet te horen, maar af en toe hoor je gepiep. Dan voelen ze zich bedreigd, vinden ze iets vervelend of hebben ze pijn. Gerbils piepen ook weleens tijdens het stoeien met elkaar. Dat is geen probleem, zolang ze elkaar maar niet verwonden. Als een gerbil tandenknarst, is hij blij en tevreden. Gerbils spelen graag samen en wassen elkaar. Ze staan ook voor de ander op de uitkijk. Dreigt er gevaar? Dan waarschuwt je gerbil zijn maatje door hard op de grond te trappelen.
Schaf bij voorkeur twee of meer dieren op jonge leeftijd aan en zet nooit vreemde gerbils in een bestaande kolonie. Want dat wordt meestal knokken.
Laat bij het koppelen konijnen of knaagdieren in alle rust aan elkaar wennen. Zet ze in een nieuwe ruimte, waar geen van beide een territorium heeft afgebakend. Plaats een scherm van gaas in het verblijf om je vriendjes te scheiden. Zo raken ze gewend aan elkaars aanwezigheid en geur. Hou de kersverse huisgenootjes goed in de gaten. Als ze allebei rustig blijven, zet je ze bij elkaar. Levert dit bij je vriendjes veel stress op? Haal ze dan weer uit elkaar. Als het goed gaat, laat je ze een half uurtje aan elkaar snuffelen. Bouw deze tijd steeds een beetje op. Als je ziet dat de dieren elkaar accepteren, dan is het tijd om ze definitief bij elkaar te zetten. Zorg in het hok voor een schuilplaatsje voor beide dieren.
Wat zeggen anderen